วันอาทิตย์ที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2558

NC Next Door : Chapter 23







นายยั่วฉันก่อนนะ

ยั่วที่ไหนว่ะ ฉันก็อยู่ของฉันดีๆอะ นายมันหื่นเองต่างหาก อื้อพยายามเบนหน้าหลบริมฝีปากที่กดลงมาที่แก้มและริมฝีปาก

ทำตัวน่ารัก

อื้อยังไม่ทันจะได้เถียงออกไปก็ถูกครอบครองริมฝีปากอิ่มไปซะแล้ว ทั้งที่อยากจะเถียงออกไปว่าทำตัวน่ารักแล้วมันยั่วตรงไหนกัน ถ้าไม่ใช่เพราะอีกคนที่ต้องการมันอยู่แล้ว แต่ก็ทำไม่ได้นอกจากดิ้นขลุกๆอยู่ใต้ร่างหนา มือก็ถูกจับตรึงเอาไว้โดยไร้ทางหนี

หากแต่พอถูกปลุกเร้า...ความต้องการที่มีไม่ต่างกันก็เริ่มแสดงออกมาเมื่ออึนฮยอกเปิดเผยอริมฝีปากปล่อยให้เรียวลิ้นร้อนของทงเฮเข้าไปกวาดต้อนความหอมหวานได้อย่างง่ายดายและตอบรับสัมผัสวาบหวามนั้น ทงเฮคลายมือออกจากข้อมือเล็กแล้วลากไล้มือลงมาตามแขนเรียว จับเข้าที่สะโพกบางสอดมือล้วงลงไปใต้ผ้าขนหนูที่ถูกพันเอาไว้รอบเอว มือเล็กตะปบลงที่มือของทงเฮไว้แต่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งความต้องการของตัวเองได้เช่นกัน

อื้อเสียงครางหวานในลำคอ ยิ่งปลุกเร้าความต้องการให้ทงเฮ มือหนาสอดล้วงลงไปตามใจจับเข้ากับแกนกายของคนใต้ร่าง และทันทีที่อีกคนได้รับสัมผัสนั้นร่างทั้งร่างก็กระตุกและรับรู้ถึงความเสียวซ่านที่ถูกส่งผ่านปลายสัมผัสนิ้วมือนั้น

"บอกแล้วว่าคืนนี้นายไม่รอดหรอก"

"อะ ไอ้ขี้โกง!"

"ก็ถ้าโกงแล้วจะทำไม" พอพูดจบก็ประกบริมฝีปากหยักลงไปบดขยี้ริมฝีปากอิ่มสีแดงเย้ายวนทันที ดูดเม้มริมฝีปากบนล่างสลับ กดจูบหนักหน่วง สอดแทรกเรียวลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับเรียวลิ้นเล็กที่ตอบรับสัมผัสของทงเฮอย่างรู้งาน 
ตอนนี้จะให้รออีกสองนาทีก็ไม่ไหวแล้วล่ะ ไม่ต้องพูดถึงสองอาทิตย์เลยคงได้ขาดใจกันไปเสียก่อน  มือหนาทำหน้าที่จับรูดรั้งแกนกายกลางของคนใต้ร่าง เสียงร้องครางกระเส่าในลำคอดังหวาน ร่างกายบิดเร้าเพราะความเสียวซ่านจากสัมผัสที่ส่งผ่านมือ ริมฝีปากก็ยังทำหน้าที่ได้ดีไม่มีตก ดีจนไม่อยากจะละเรียวลิ้นออกจากกันหากไม่เพราะลมหายใจที่ขาดหายของอึนฮยอก ทงเฮจึงละออกเมื่อให้อีกคนได้สูดลมหายใจเข้าไปแล้วแทบจะประกบลงไปใหม่ทันทีครั้งแล้วครั้งเล่า

"อะ อ๊าส์" ร่างบางรู้ตัวอีกทีตอนนี้ร่างกายของตัวเองก็เปลือยเปล่าแล้วเพราะทงเฮกระตุกดึงผ้าขนหนูที่พันท่อนร่างออกไปกองอยู่ข้างเตียงแล้ว  มือหนาจับลูบไล้ไปทุกส่วนของร่างขาวเนียน กดฝังจมูกลงที่ซอกคอขาวหอม กัดเบาๆที่ไหล่เล็กด้วยความหมั้นเขี้ยว อึนฮยอกแทบจะไม่มีสติจะห้ามใดๆเพราะตอนนี้เขาก็ต้องการสิ่งที่ทงเฮกำลังมอบให้

ต้องการ...จนอยากจะให้ทงเฮเร่งกิจกรรมนี้เร็วๆ

"นายนี่ยั่วจริงๆ" กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะดูดเม้มริมฝีปากอิ่มที่เปิดเผยอ เลียกลีบปากสวยนั้นแล้วลากไล้ลิ้นลงมาเลียวนอยู่ที่ยอดอกสีสวยที่ตั้งชันแข็งเป็นไตท้าทายลิ้นร้อนของทงเฮ 
"อะ อื้อ สะ  เสียว" มือเล็กจับอยู่ที่ไหล่กว้างจิกเล็บลงไปทุกครั้งที่ปลายลิ้นสัมผัสลงที่ยอดอก ความรู้สึกเสียวแผ่ซ่านไปทุกอณูจนต้องบิดเร้ากายบาง มือหนารูดรั้งแกนกายกลางจนร่างบางต้องปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาจนเลอะหน้าท้องแบนราบของตัวเองและเลอะอยู่ที่มือของทงเฮ เขาไม่ได้รังเกียจหากแต่ใช้ลิ้นเลียที่ปลายนิ้วของตัวเอง แล้วยิ้มพอใจ 
"อะ ทงเฮมันสกปรก" 
"หึ" หัวเราะในลำคอแล้วก้มลงไปดูดเม้มที่ยอดอกอีกครั้ง ขบกัด แล้วบดขยี้จนแทบจะหลุดออกมา 
"อะ เจ็บ อ่า" ใบหน้าเหยเกแต่ก็ใช้มือกดหน้าทงเฮลงกับอกตัวเอง "อื้อ อย่าแกล้ง" ทงเฮดูดเลียและขบกัดยอดอกสลับไปมาทั้งสองข้างซะจนพอใจ ก่อนจะลากไล้ปลายลิ้นลงมาชิมรสหวานจากผิวกายขาวเนียน ฝังริมฝีปากลงไปแทบจะทุกส่วนจนขึ้นสีแดงเรื่อเด่นชัดจากการดูดเม้มลงไป มือเล็กทุบลงที่ไหล่กว้าง เอื้อมไปจับขยุ้มกลุ่มผมสีดำสนิทระบายความเสียวที่เกิดจากปลายลิ้น 
ทงเฮยิ้มให้กับคนตรงหน้า ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็น่าจับฟัดไปเสียหมด แล้วแบบนี้จะไม่ให้หวงได้ยังไง จะให้อดรนทนรอได้ยังไง นิ้วเรียวปาดเช็ดน้ำขาวขุ่นที่เลอะอยู่ที่ร่องขาอ่อนและหน้าท้องขาวนั้นมาแล้วทำการสอดแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางด้านหลังของร่างบาง เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาอยู่ในตัวก็แทบจะกรีดร้องออกมา เบิกตาโตขึ้น ยิ่งทงเฮแกล้งสอดนิ้วแล้วกดเข้าที่จุดเร้าด้วยแล้วแทบจะดิ้นเร่าๆ บิดเร้ากายบางยกรอนสะโพกตอบรับนิ้วที่สอดขยับอยู่ในช่องทางตอดรัดนั้น ความรู้สึกเจ็บและเสียวดีกันให้วุ่น แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ทำให้อึนฮยอกรู้สึกดีเสียมากกว่า
ทงเฮจ้องมองใบหน้าที่มีเม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นมา ก็อดที่จะก้มไปไล้จูบพรมเบาๆซับเม็ดเหงื่อให้ ไม่ได้ แล้วประกบปากบดขยี้ลงไป สอดเพิ่มนิ้วเข้าไปจนช่องทางคับแน่นเริ่มจะชินกับสิ่งแปลกปลอมที่กำลังจะทำหน้าที่มอบความสุขให้ในไม่ช้า
"อื้อ อื้ม" เสียงครางหวานไพเราะดังขึ้นไม่ขาด เร่งจังหวะสอดนิ้วจนร่างบางกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง
"นายมันยั่ว" กระซิบเบาๆที่ข้างหูแล้วขบเม้มเพิ่มความเสียวให้อีกคน
"อื้อ งะ งั้นเหรอ" ร่างบางนอนหอบไปแล้ว ทงเฮช้อนขาเรียวขึ้นเพื่อเปิดช่องทางให้ชัดเจนและกว้างขึ้น คนนอนหอบอยู่แทบจะไม่มีแรงขัดขืน หากกลับยอมโอนอ่อนผ่อนตามอีกคน นิ้วถูกชักออกมาแล้ว กวาดเอาน้ำขาวขุ่นของร่างบางแทนเจลหล่อลื่นที่เวลานี้ไม่อยากจะหันไปหยิบออกมาจากลิ้นชักให้เสียเวลา ร่างหนาขยับจับรั้งขาเรียวพาดไว้ที่ตักปลดกางเกงบ็อกเซอร์ที่ใส่นอนเพียงตัวเดียวลงเพื่อกิจกรรมที่จะมีร่วมกัน
"หายง่วงเลยใช่มั้ยล่ะ" เสียงทุ้มถามออกไปเล่นๆ อึนฮยอกยกหัวขึ้นมาชะโงกดูอีกคนที่กำลังจัดการสอดใส่แกนกายกลาง ทันทีที่ปลายสัมผัสแตะเข้าที่ทางเข้าช่องทางด้านหลังก็รู้สึกได้ถึงความเสียวซ่านจนต้องจับขยุ้มที่นอนเอาไว้ทั้งสองมือแน่นๆ ความเจ็บแล่นมาถึงขั้วหัวใจแต่มันก็แค่แวบเดียวเพราะเมื่อมันเข้ามาอยู่ในตัวแล้วช่องทางก็ตอดรัดกายกลางของอีกคนทันที ร้องครางกระเส่ารับเป็นจังหวะกับการขยับของทงเฮ จากเชื่องช้าก็เร่งเร้าจังหวะขึ้น ร่างบางโผลกอดและดึงอีกคนลงมาจูบดูดดื่มเร้าร้อนเพราะความเสียวมันแผ่ไปทุกส่วน ทุกปลายนิ้วที่ลากไล้มันทำให้ต้องร้องครางหวานและตอบรับอย่างไม่นึกอาย
ทั้งที่ตัวเองเป็นคนลั่นวาจาออกไปแท้ๆว่าห้ามกิจกรรมร่วมรักกันสองอาทิตย์แต่พออีกฝ่ายปลุกเร้าก็ตอบรับในทันที 
ทุกการกระทำที่ทงเฮทำมันอ่อนโยน และเพราะความรักในหัวใจทำให้อ่อนระทวยจนยอมตกอยู่ใต้ร่างของทงเฮทุกครั้งไป
"อะ อ๊าส์ อ่า อื้อ" ริมฝีปากอิ่มที่เวลานี้บวมเจ่อแดงเรื่อยังคงถูกบดขยี้และดูดดึงไปพร้อมๆกับแรงกระแทกกระทั้นกายกลาง ร่างบางกระตุกร่างรอนสะโพกปลดปล่อยออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า อีกคนก็ปลดปล่อยออกมาเมื่อถึงจุดสูงสุด แต่ก็เริ่มมันขึ้นมาอีกครั้งๆ 
ก็ยั่วยวนขนาดนี้จะให้อดใจได้ยังไง 
"อะ อ๊ะ ทงเฮ ไม่ไหวแล้ว อ๊าส์"
ปลดปลดน้ำขาวขุ่นออกมาทั้งสองคน ใบหน้าเนียนซุกอยู่กับอกแกร่งหายใจหอบหลับตาลงด้วยความเหนื่อย ซ้ำเปลือกตาก็หนักอึ้งจนลืมไม่ขึ้นแล้วจมลงสู่ห้วงนิทราไป

มันคือสิ่งที่เกิดจากความรัก...รักในกันและกันไม่ใช่การบีบบังคับ

ไม่ใช่อีกแล้ว...ถ้าอึนฮยอกปฏิเสธเขาก็จะไม่ทำ เพราะเขาเคยทำพลาดไปแล้วครั้งนึง...ครั้งแรกที่ทำให้เขาเกือบจะสูญเสียอึนฮยอกไปเพราะความใจร้อนและเห็นแก่ตัวของตัวเอง
ทงเฮจูบพรมทั่วใบหน้าขาวเนียนที่ตอนนี้หลับไปแล้ว...หลับอยู่ในอ้อมกอดของทงเฮ

"รักนายนะ" กระซิบเบาๆที่ข้างหูคนหลับแล้วกอดเอาไว้แน่นๆก่อนจะหลับไปด้วยกัน 

ภายในห้องที่มีเพียงคนทั้งสองที่รักกัน...













เม้น+โหวต+อ่านต่อ ที่เว็บเด็กดีนะจ๊ะ  http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1349586&chapter=30