“ด่าด้วยสายตาแบบนี้หมายความว่าไง อยากให้เร็วงั้นเหรอ ฮึ?”
“มะ ไม่ใช่! อ๊ะ โอ๊ย ทงเฮอย่ากัด ฮือ มันเจ็บนะ อื้อ!” ทงเฮกัดเข้าที่ยอดอกและประกบปากอิ่มซะ มือหนารั้งเอากางเกงยีนส์ออกจากเอวบางร่นมันลงไปและรั้งอันเดอร์แวร์ตามไปด้วย อึนฮยอกรู้ในทันทีว่าไม่มีทางที่จะหยุดทงเฮได้อีกแล้ว แถมตัวเองก็รู้สึกเอามากๆ จูบเร่าร้อนของทงเฮยิ่งทำให้อึนฮยอกขาดสติ
“อื้อ” เสียงร้องครางเคล้าเสียงริมฝีปากที่บดขยี้หนักหน่วง มือหนาลากไล้ผิวกายเนียนปลุกเร้าอารมณ์ให้คนใต้ร่างสอดไล้ที่ข้อพับขารั้งขาเรียวพาดบนขาของเขา ก่อนจะสอดแทรกนิ้วเรียวเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มทำเอาอึนฮยอกกัดริมฝีปากจนได้กลิ่นคาวเลือด
“ฮึก! ฮือ” น้ำใสๆไหลลงจากดวงตาที่ปิดสนิทแน่นมือบางจิกเกร็งลงที่ต้นแขนของทงเฮแน่นเสียจนทงเฮรู้สึกเจ็บ แต่เขาก็ยินดี
ทงเฮเพิ่มจำนวนนิ้วสอดแทรกเข้าไปสอดขยับเข้าออกจนช่องทางคุ้นชินถอดนิ้วออกแล้วปลดกางเกงลง อึนฮยอกลืมตาขึ้นมองอีกคน มือบางเอื้อมคว้าปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของทงเฮออกลูบไล้แผงอกแกร่ง ทงเฮยกยิ้มและค่อยๆสอดแก่นกายเข้าไปในช่องทางทำเอาร่างบางผวากอดร่างหนา ทงเฮค่อยๆขยับช้าๆจับมือบางสอดประสานไว้เหนือหัวอีกคนจูบซับหยดน้ำตาจากแก้มเนียนกดจูบดูดดึงกลีบปากแดงๆไล้เลียเลือดที่ซึมออกน้อยๆแล้วจูบลงไปอีกหนักหน่วงพร้อมๆกับการกดกระแทกสะโพกเข้าหา
“อื้อ อ๊ะ อ๊าส์ ฮึก!” อึนฮยอกเบี่ยงหน้าออกเมื่อหายใจไม่ออกร้องครางเหมือนคนเสียสติ บีบมือหนาแน่นจิกเล็บลงไปเพื่อระบายความเสียวซ่านที่อีกคนส่งผ่าน ทั้งจากในช่องทางและมือหนาอีกข้างที่รูดรั้งแก่นกายเล็กของตัวเองเพื่อช่วยให้ปลดปล่อย
แผ่นอกเปลือยเปล่าของทั้งสองคนแนบชิดกัน ทงเฮกดโน้มตัวเข้าหาเพื่อที่จะได้แนบชิดมากขึ้นลึกซึ้งมากขึ้น กดสะโพกให้ลึกและแรงขึ้นๆ
“อ๊าส์” เขาร้องครางอย่างสุขสม กดไล้ปลายจมูกโด่งทั่วผิวกายเนียนจูบเม้มและกัดเข้ากับผิวกายขาวด้วยความมันเขี้ยว
“อ๊ะ! เจ็บนะ! อื้อ”
“อื้ม อ๊าส์ ตอดอีกสิเมีย” ทงเฮกระซิบที่ข้างใบหูก่อนจะขบเม้มแตะปลายลิ้นสัมผัสไปจนอึนฮยอกจนหดคอหนี มือบางที่ว่างลากขูดปลายเล็บกับต้นแขนของทงเฮ
“อึก ฮือ ทงเฮไม่ไหวแล้ว อะ อ๊าส์” อึนฮยอกปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาจนเลอะเปรอะหน้าท้องแบนราบและหน้าท้องของทงเฮหอบหายใจถี่
“อ๊ะ อะ อ๊าส์” ทงเฮกระตุกเกร็งร่างแล้วถอนแก่นกายออกมารูดรั้งปลดปล่อยลงบนหน้าท้องของอึนฮยอก ความอุ่นร้อนทำให้อึนฮยอกร้องครางหวานออกมา เม็ดเหงื่อผุดพรายเต็มใบหน้าและผิวกายของคนทั้งสอง
“ไอ้คนหื่น ออกไปเลยหนัก” มือบางตีเข้าที่ไหล่กว้างจนดังเพี๊ยะ ทงเฮไม่ได้ดุแต่กลับหัวเราะชอบใจจับมือบางมาดูดเลียนิ้วเรียวแล้วกัดลงไป “อ๊ะ กัดอีกแล้วนะ ไอ้บ้าไอ้โรคจิต ซาดิสม์! อื้อ!” ทงเฮปิดปากของอึนฮยอกด้วยจูบหนักหน่วงแนบร่างลงบนร่างบางให้แนบชิดมากกว่าเดิมจนแก่นกายเสียดสีกันหน้าท้องแบนราบและหน้าท้องแกร่งแนบชิดจนแยกไม่ออกขาเรียวกกกอดเอวสอบแน่น
“ฉันโรคจิตได้มากกว่านี้อีก” ริมฝีปากหยักขยับอยู่บนกลีบปากอิ่มที่บวมเจ่อเห่อช้ำตวัดสายตาขึ้นมองดวงตาอีกคนที่คลอด้วยหยดน้ำตา
“ไม่พูดแล้ว ออกไปฉันอยากจะพักแล้ว” อึนฮยอกเบี่ยงหน้าหนีเม้มปากแน่น
“หึ สั่งเหรอ” ทงเฮแกล้งขยับส่วนล่างทำเอาอึนฮยอกหันมาตวัดตาดุใส่แล้วจิกเล็บที่มือทงเฮข้างที่สอดประสานกันอยู่จนทงเฮต้องผละออกเพราะความเจ็บ
“ไอ้คนเจ้าเล่ห์! ฉันเหนื่อยอยากพักแล้ว ขอร้องนะทงเฮ นะ”
“หึ”
กลับไปอ่านต่อ เม้น โหวตเป็นกำลังใจที่เด็กดีนะจ้ะ http://writer.dek-d.com/gaekung-donghae/writer/viewlongc.php?id=1434944&chapter=12
