“ฉันคิดถึงนาย”
“….”
“อย่าห่างจากฉันแม้สักวินาทีเดียวเข้าใจมั้ย”
“อื้อ”ไม่ได้ต้องการคำตอบ
หากแต่ทงเฮเลื่อนมือลงไปดึงกางเกงของคนบนตักลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเล็กซะแล้ว
“หึ”
“ไอ้บ้าเอ้ย!!!”
ได้แต่หลับตาลงเพราะความเขินอายแล้วกอดคออีกคนเอา ไว้แน่นๆ
คนป่วยจะกินพยาบาลแล้วให้ตายเถอะ....!!!
"ยังจะปากดีอีกเหรอ
หื้ม" เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหูคนบนตัก มือลากไล้ต้นขาขาวเนียน ลูบคลึงลงที่แกนกายกลางอีกคนผ่านอันเดอร์แวร์ตัวเล็ก
"อื้อ
อย่าแกล้ง"
ความเสียวซ่านแผ่กระจายทุกส่วนของร่างกายจนต้องจิกเล็บลงแน่นกับไหล่กว้าง
ฟันขาวขบดึงที่เสื้อของทงเฮ "อื้อ"
เสียงครางกระเส่ายิ่งทำให้ทงเฮออกแรงบีบคลึงที่แกนกายกลาง สอดนิ้วเข้าไปที่ขอบอันเดอร์แวร์ดึงรั้งมันลงในที่สุด
จนเหลือแค่ท่อนล่างเปลือยเปล่าโดยสมบูรณ์
คนบนตักยิ่งทวีความเขินอายจนต้องระบายมันลงที่ไหล่ของทงเฮ จิกเกร็งเล็บจนอีกคนเจ็บระบมแต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรกลับชอบใจเสียด้วยซ้ำ ใบหูแดงจนแทบไม่ต้องเดาเลยว่าแก้มจะแดงแค่ไหน
ตอนนี้อึนฮยอกรู้สึกตัวร้อนเหมือนคนเป็นไข้ซะแล้วล่ะ
ติดไข้จากทงเฮแล้วรึเปล่านะ.....???!!!
"นายไม่สบายจริงๆรึเปล่าเนี่ย
อ๊ะ อ๊าส์ อย่า" ทงเฮบีบคลึงอยู่ที่แก่นกายกลางของร่างบางวนนิ้วหัวแม่โป้งอยู่ที่ปลายแก่นจนอึนฮยอกต้องร้องครางกระเส่าออกมาเสียงหวาน
"ก็แล้วฉันตัวร้อนมั้ยล่ะ
หื้ม"
ใบหน้าคมซุกไซร้เข้ากับต้นคอขาวที่ยังคงระบายความเสียวซ่านอยู่กับไหล่ของเขาอยู่
"อื้อ
ระ ร้อน"
"มองหน้าฉัน"
ริมฝีปากอุ่นขบเม้มที่ติ่งหูอึนฮยอก
"อะ
ไม่เอา"
"กล้าขัดเหรอ"
มือหนารูดรั้งแกนกายกลางคนบนตักแรงๆจนอีกคนต้องร้องครางจิกปลายเท้าเกร็ง
ยอมเงยหน้าขึ้นมาจากไหล่ที่ตอนนี้เปียกชุ่มเพราะน้ำลาย ทงเฮกระตุกยิ้มพอใจ
ดูดดึงริมฝีปากล่างอีกคนก่อนจะครอบครองริมฝีปากบาง มือยังคงรูดรั้งแกนกาย อีกมือลากไล้ผิวกายเนียน
ลูบไล้ลากนิ้วเรียวผ่านยอดอกที่ตั้งชั้น
"อื้อ"
ลิ้นร้อนแทรกผ่านกลีบปากที่เปิดเผยอออก เกี่ยวกระหวัดหยอกล้อลิ้นเล็กในโพรงปากหวาน
ลมหายใจหอบถี่เมื่อความต้องการถูกปลดปล่อยออกมาจากแกนกาย น้ำขาวขุ่นเลอะอยู่ที่ขาเรียวและมือของทงเฮ
เขาไม่ได้นึกรังเกียจเลยสักนิด
ยังคงจับรูดรั้งบีบคลึงอยู่กับแกนกายของร่างบางที่ตอนนี้แทบจะละลายคามือเขาไปแล้ว
แก้มแดงๆของคนบนตักทำให้ทงเฮอยากจะเริ่มกิจกรรมรักระหว่างทั้งสอง
จัดการถอดเสื้อของร่างบางออกจนเหลือเพียงเรือนร่างที่เปลือยเปล่า
ขาวเนียนน่าสัมผัส
มือเล็กเริ่มทำหน้าที่ดึงเสื้อเชิ้ตที่ไร้การติดกระดุมเพราะเจ้าของพึ่งจะปลดกระดุมไปก่อนหน้านี้แล้ว
ดึงรั้งลงจนเผยให้เห็นแผงอกแกร่งและกล้ามแขนแข็งแรง
แถมยังมีรอยเล็บที่เจ้าตัวจิกลงไปก่อนหน้านี้ขึ้นเป็นรอย
ผิวกายแกร่งร้อนเพราะพิษไข้ ซึ่งตอนนี้อึนฮยอกไม่แน่ใจว่าพิษไข้หรือเพราะแรงอารมณ์ความต้องการกันแน่
"อ๊ะ
อ๊าส์ ยะ อย่า แกล้ง" ร่างบางกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง
โอบกอดรอบคออีกคนเอาไว้แน่นแก้มเนียนร้อนผ่าวซุกอยู่ที่ไหล่กว้าง
ส่วนล่างดุนดันอยู่ที่ช่องทางด้านหลัง
คนบนตักแอบมองด้วยความสงสัยเมื่อสิ่งที่อยู่ใต้กางเกงของทงเฮมันอัดอั้นและเรียกร้องอยากจะออกมา
แค่คิดว่ามันจะเข้ามาอยู่ในตัวในไม่ช้า อึนฮยอกก็แทบละลายเพราะความร้อนผ่าวแล้ว
ทงเฮจัดการปลดกระดุมที่เอวของตัวเองรูดซิบกางเกงลง
“นายไม่สบายอยู่นะ อะ” ทงเฮไม่ได้สนใจฟังเสียงที่เหมือนค้านอยู่ในทีของคนบนตัก
เพราะตอนนี้อารมณ์ความต้องการของเขามันรอไม่ได้แล้ว จึงจัดการรั้งกางเกงลงให้พ้นเอว
เจ้าแกนกายที่ตื่นตัวทำเอาร่างบางแทบจะร้อง แถมหน้ายังแดงจนไม่รู้จะแดงยังไง
ปกติไม่เคยเห็นชัดขนาดนี้นี่นาเพราะเป็นเวลากลางคืน แต่นี่มันยังกลางวันอยู่เลย
เสียงทีวียังคงดังไปแต่ไม่ได้อยู่ในโสตประสาทการได้ยินของคนทั้งสองแล้ว
มือหนาจับยกเอวบางให้นั่งหันหน้าไปยังจอทีวี
แผ่นหลังเนียนสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่ดุนดันอยู่ที่หลังจนต้องร้องครางออกมา
มือเล็กจิกเกร็งลงที่ต้นขาเรียวของตัวเองระบายความเสียว
มือหนายังคงรูดรั้งกายกลางของคนบนตัก ลิ้นร้อนลากไล้สัมผัสอยู่ที่แผ่นหลัง
ดูดเม้มจนเกิดรอยแดง
“อะ อ๊าส์ ทงเฮ ฉะ ฉัน”
มือหนาลากไล้ขึ้นมาสัมผัสเรือนกาย
ทุกครั้งที่นิ้วเรียวสัมผัสอึนฮยอกก็แทบจะละลาย ครางซี๊ดออกมา
มันเสียวและร้อนผ่าวไปทุกสัมผัส นิ้วเรียวหยุดอยู่ที่ยอดอกสีสวย
บีบลูบวนจนจิกเกร็งเล็บมือและจิกเท้าแน่น ริมฝีปากเม้มแน่น
เรียวลิ้นชื้นยังคงลากไล้ผิวกายหอม แกนกายกลางดุนดันอยู่กับแผ่นหลัง
“ทะ ทงเฮ อย่าแกล้ง มะ ไหวแล้ว อื้อ” น้ำขาวขุ่นปลดปล่อยออกมาจนเลอะที่หน้าท้องแบนราบและต้นขาขาวอีกครั้ง
ทงเฮลูบเอาน้ำขาวขุ่นนั้นมาแล้วลูบไล้มันที่ช่องทางด้านหลังของอีกคน
ทันทีที่นิ้วเรียวสัมผัส อึนฮยอกก็ต้องร้องครางกระเส่าออกมา “อื้อ อ๊าส์ มันเสียวนะ ทะ ทงเฮ อื้ออ” นิ้วเรียวสอดแทรกเข้าไปในช่องทางตอดรัดเพื่อทำความคุ้นเคยก่อนที่เขาจะสอดสิ่งที่ใหญ่กว่าหลายเท่า
นิ้วเรียวสอดแทรกจากสองเป็นสาม
ร่างบางยังคงครางกระเส่ามันหยุดเพราะทุกครั้งที่นิ้วเรียวสัมผัสจุดไวอ่อนไหว
ความเสียวมันก็วิ่งเข้ามาจนสติไม่เหลือเลย ทงเฮดึงนิ้วออกแล้วจับยกสะโพกบางขึ้นโดยที่อีกคนแทบจะไม่มีแรงต่อต้านเลย
แกนกายจ่ออยู่ที่ช่องทางด้านหลังแล้วค่อยๆ เข้ามาอยู่ในตัวของร่างบางอย่างยากเย็น
“อ๊ะ! เจ็บ! อื้อ ทงเฮ เจ็บ!”
น้ำตาของความเจ็บไหลลงอาบแก้มเนียน แต่กลับเป็นความเจ็บที่รู้สึกดี
“อีกนิดนะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว” เสียงทุ้มปลอบโยน
แล้วจูบไล้แผ่นหลังเนียนเพื่อคลายความเจ็บ แล้วสอดแทรกสิ่งแปลกปลอมเข้าไปได้สำเร็จ
“อึก! เจ็บ! ฮึก”
แผ่นหลังเนียนแนบชิดกับอกแกร่ง
ทงเฮจับสะโพกบางกดลง
“ขยับแล้วจะไม่เจ็บ ลองดูสิ”
“อื้อ จริง นะ อะ” ทงเฮยิ้มพอใจกับเด็กน้อยบนตัก ร่างบางขยับโยกสะโพกตัวเองตามที่ทงเฮบอก
บอกให้ทำก็ทำ หึ น่ารักชะมัด
ทงเฮบดขยี้อยู่ที่ยอดอกสีสวย
ดึงเค้นจนมันแทบจะหลุดออกมาคามือเขาอยู่แล้ว เด็กน้อยของเขาเวลานี้ก็เลยได้แต่ครางกระเส่าพร้อมกับขยับสะโพก
ช่องทางตอดรัดแกนกายของอีกคนจนต้องร้องครางออกมาด้วยความพอใจ
ร่างบางเอี้ยวตัวโอบกอดคออีกคน ทงเฮจึงประกบริมฝีปากกดจูบหนักหน่วงลงไป ดูดเม้มกลีบปากบางได้รูป
สอดดันลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก มือหนาจับรูดรั้งแกนกายของร่างบาง
จนต้องส่งเสียงครางหวาน
ลิ้นร้อนกวาดต้อนตักตวกความหวานจากโพรงปากเล็กอย่างหื่นกระหาย ปลายนิ้วเรียวบดขยี้ยอดอกเพิ่มความเสียวซ่านให้คนบนตักที่กำลังทำหน้าที่อย่างดี
ขยับโยกสะโพกบางขึ้นลงอย่างรู้งาน ใบหน้าเรียวเบนหนีซุกไซร้เข้ากับซอกคอของทงเฮ
ครางกระเส่า มือเล็กสอดเข้าใต้กลุ่มผมดำดึงระบายความเสียว
น้ำตายังคงไหลลงอาบแก้มเนียน แต่มันคือน้ำตาของความสุข
“อะ อะ อ๊าส์ ทงเฮ ร้อน” น้ำขาวขุ่นปลดปล่อยออกมาอาบเลอะที่ต้นขาขาว
“อ๊าส์ เก่งมากเด็กน้อย” ทงเฮขยับแกนกายในตัวร่างบางเพื่อกระตุ้นความต้องการอีกคน
รูดรั้งแกนกายอึนฮยอกอีกครั้งและอีกครั้ง
เสียงครางหวานดังแข่งกับเสียงผู้ประกาศข่าวสาวในทีวี...
ทงเฮปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางตอดรัดของอีกคน
ไหลลงจนเลอะเปรอะที่ขาของเขา จับสะโพกอีกคนยกเพื่อถอนแกนกายออกจากตัวเอง
แล้วดันให้หลังบางนอนลงบนโซฟา ลมหายใจหอบถี่ เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า
รอยยิ้มพึงใจระบายขึ้นบนใบหน้าหล่อแล้วขยับลงไปจูบไล้ซับเหงื่อให้อีกคนอย่างอ่อนโยน
ก่อนจะบดขยี้จูบหนักๆลงไปด้วยความหมั่นเขี้ยว
“อื้อ”
จับดึงขาเรียวเล็กขึ้นมาพาดเข้าที่ไหล่กว้างของเขา
คนที่นอนหมดแรงอยู่ถึงกับเบิกตากว้าง
“พะ พอแล้วววว”
“อีกหน่อยน่ะ อย่าขัดใจ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายขึ้นเต็มใบหน้าหล่อของทงเฮ
แล้วขยับสอดเข้าไปในช่องทางตอดรัดที่มีน้ำสีขาวขุ่นจากเมื่อครู่ไหลออกมาอยู่
“อะ อึก ทงเฮ!!”
“อ๊ะ อ๊าส์ ไอ้คนป่วยเจ้าเล่ห์ อื้อ”
“หึ ครับคุณพยาบาล”
คอมเม้น+ติชม ที่เว็บเด็กดีนะคะ ขอบคุณสำหรับการติดตาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น